جوش آور فایر تیوب (Fire tube Boiler)

 این جوش آورها از سه قسمت دیگ بخار، کوره و مشعل تشکیل شده اند. ساختمان آن بدین صورت است که دیگ بخار آن به صورت یک دستگاه مبدل حرارتی پوسته و لوله است. این جوش آور بیشتر در جاهایی کار گذاشته می شود که بخواهند از هدر رفتن گرمای حاصل از یک فعل و انفعال جلوگیری کنند(مثل گرمای حاصل از سوزاندن گوگرد و اکسیژن برای تهیه اسید سولفوریک). در این نوع جوش آورها گازهای گرم از درون لوله های دیگ بخار می گذرند و ضمن تبادل حرارت با آب داخل پوسته، آب را به بخار تبدیل می کنند. در یک نوع از جوش آورهای Fire tube، دیگ عمودی بالا خشک است. این جوش آور شامل یک پوسته استوانه ای عمودی حاوی یک آتشدان استوانه ای و تعدادی لوله های دودی کوچک است. گرمای ناشی از عبور آتش از ورقه های آتشدان به آب درون دیگ از طریق تابش انتقال می یابد. گازهای داغ به سمت بالا و از میان لوله های دود به دودکش می روند و در این میان قسمتی از گرمای خود را به فلز لوله ها می دهند که سبب انتقال گرما به آب درون دیگ می شود . فشار این نوع جوش آورها به ندرت از 200 psi  تجاوز می کند.

مزایای جوش آورهای فایر تیوب:

هزینه ساخت جوش آورهای فایرتیوب کمتر از سایر انواع جوش آورها است، علاوه بر این، جوش آورهای فایرتیوب با داشتن سطح حرارتی مساوی آب بیشتری نسبت به سایر جوش آورها در دیگ بخار خواهند داشت. از این مولدها معمولا برای تولید حجم کم بخار استفاده می شود.

ادامه مطلب در:

http://petronet.ir/index.php?module=content&func=viewpage&pageid=343

جوش آور (Boiler)

جوش آور محفظ های است که با تغذیه آب به درون آن به کمک یک منبع گرمایی به طور پیوسته  بخار تولید می کند. در طرحهای اولیه جوش آور پوست های ساده با یک لوله تغذیه و یک خروجی بخار بودکه روی آن با آجر پوشیده   می شد. سوخت در داخل پوشش دیگ سوزانده می شد، سپس جوش آورهایی طراحی شد که در آن آب از درون لوله ها و آتش از بیرون آن عبور می کرد.

امروزه اجزای اصلی جوش آور را می توان به صورت زیر نام برد:

1. دیگ بخار (steam drum): ظرف استوانه ای بزرگی است که به طور افقی کارگذاشته می شود . درون نوع تکامل یافته آن تعداد زیادی جدا کننده آب وبخار (Separator) وجود دارد.
2. کوره (furnace) : محفظه ای است که نفت کوره یا گاز طبیعی در آن می سوزد.
3. مشعل (Burner): وسیله ای است که برای سوزاندن نفت کوره ویا گاز طبیعی در مجاورت هوا در محفظه احتراق بکار می رود. عموماً جوش آور را بویلر یا دیگ بخار نیز می نامند. ما در این متن از لفظ جوش آور استفاده  می کنیم.

شکل 1 - نمای کلی یک جوش آور

آبی که قرار است در جوش آور بخار شود قبلا تحت عمل هوازدایی توسط هیدرازین یا سایر مواد شیمیایی قرار می گیرد. زیرا اگر حبابهای هوا در این آب وجود داشته باشد حجم مفید آن کاهش می یا بد و نتیجتاً دارای کاهش تبادل حرارت هستیم علاوه بر این امکان خوردگی در سیستم افزایش پیدا می کند . عملیات دیگری که قبل از ورود آب به جوش آور بر روی آن انجام می شود پیش گرم کردن آن است . این کار برای بالا بردن راندمان سیستم انجام می شود و به این ترتیب است که آب قبل از ورود به جوش آور وارد محفظه ای به نام اکونومایزر      
(Economizer) می شود. اکونومایزر در واقع مبدل پوسته و لوله ای است که توسط دود خروجی از کوره آب را گرم می کند. به این صورت که دود قبل از ورود به دودکش از اکونومایزر گذشته و سیال را گرم می کند سپس از طریق دودکش به محیط فرستاده می شود.

تقسیم بندی جوش آورها:

جوش آورها را می توان از دیدگاههای مختلف تقسیم بندی نمود. چند نوع از این تقسیم بند ی ها به طور خلاصه در زیرآورده شده است. نحوه کار بعضی از انواع رایج این جوش آورها در صفحات بعد توضیح داده خواهد شد.

1. تقسیم بندی بر اساس جهت محور پوسته(عمودی یا افقی)
2. تقسیم بندی بر اساس نحوه استفاده از آن(ثابت یا قابل حمل)
3. تقسیم بندی بر اساس وضعیت کوره
4. تقسیم بندی بر اساس وضعیت نسبی آب و گازهای داغ (Water tube & Fire tube)

به جوش آورهایی که آب داخل لوله جریان داشته باشد لوله آبی (Water Tube) گفته می شود. دسته دیگر که گازهای داغ داخل لوله جریان دارد به جوش آورهای لوله دودی (Fire Tube) معروف می باشند. به علت اینکه این جوش آورها متداول می باشند درباره آنها بیشتر به بحث می پردازیم.

شکل 2- نحوه حرکت آب، بخار وهوا در یک جوش آور

ادامه مطلب در:

http://petronet.ir/index.php?module=content&func=viewpage&pageid=341

پمپ پره ای (Blade Pump)

نوع دیگر پمپ های دورانی، پمپ های پره ای  می باشند. اصول کار این پمپ ها بر اساس افزایش حجم فضای خالی برای ایجاد یک خلاء جزئی پایه گذاری شده است . بدیهی است که خلاء مزبور باعث پر شدن محفظه مکش پمپ از سیال می شود. لحظه بعد کاهش حجم فضاهای خالی، سیال را با فشار از طرف دیگر بیرون می راند.

 
شکل 7 - پمپ پره ای

ادامه مطلب در:

http://petronet.ir/index.php?module=content&func=viewpage&pageid=482

پمپ دورانی (Rotary Pump)

یکی دیگر از پمپ های مورد استفاده در صنعت، پمپ دورانی می باشد. همانطوریکه در شکل زیر مشاهده می شود در این نوع از پمپ ها، سیال وارد محفظه ای می شود که در آن چند پر(معمولاً دو پره ) در حال چرخیدن هستند. نحوه چرخش پره ها به صورتی است که باعث بردن سیال به کناره های محفظه شده و از آنجا سیال به قسمت خروجی پمپ با فشار ایجاد شده توسط پره ها منتقل می شود . این پمپ ها دارای ساختمان ساده ای بوده و برای سیالات با ویسکوزیته بالا بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند.

شکل 8 - پمپ دورانی

یکی از خصوصیات این پمپ ها قابلیت کنترل فشار خروجی از پمپ با تنظیم سرعت چرخش پره می باشد. یکی از مسایل مهم این نوع پمپ ها، قابلیت خوردگی سیال می باشد . لذا در مورد جریان هایی که می توانند خاصیت خورندگی روی پره ها ایجاد کنند، با کشیدن پوشش بر روی پره ها از خوردگی جلوگیری می شود.

ادامه مطلب در:

http://petronet.ir/index.php?module=content&func=viewpage&pageid=479

پمپ مارپیچی (Screw Pump)

در پمپ های مارپیچی(شکل 7) ساختمان داخلی، شبیه چرخ گوشت است و برای مایعات با ویسکوزیته بالا، مثل پلیمرها به کار می رود و غالباً با سر و صدا و دارای راندمان بالایی هستند.

 
شکل 6 - نمونه پمپ مارپیچی (screw)

ادامه مطلب در:

http://petronet.ir/index.php?module=content&func=viewpage&pageid=477